Mijn eerste weken in Ghana

De reis
Na eindelijk afscheid genomen te hebben op het vliegveld van Düsseldorf van mijn familie en vriend en ingecheckt te hebben bleek dat het vliegtuig enige vertraging had opgelopen. Ook tijdens het vliegen hadden we wat vertraging, waardoor we de overstap van Dubai naar Accra gemist hadden. In eerste instantie vond ik dat erg balen. Achteraf was het er erg leuk. We hebben in een leuk hotel mogen overnachten, met goed eten, en hebben ook nog een bus toer van 4 uur gedaan om in de korte periode dat we in Dubai waren zoveel mogelijk te kunnen zien.

De volgende dag hebben we vroeg in de morgen het vliegtuig naar Accra (Ghana) gepakt. Eenmaal aangekomen in Accra merkte ik dat het er al erg benauwd was. Onze koffers stonden al klaar en we werden opgehaald door 4 Ghanezen van het project. Voordat we na de lange reis eindelijk naar Agbozume-Klikor (het plaatsje waar wij verblijven) konden gaan, zijn we allereerst naar de markt van Accra geweest om ventilatoren en kussens te kopen. Het was er erg druk en het rook er niet erg fris. De vrouwen liepen met bakken op hun hoofd waarin hun producten lagen die zij verkochten en iedereen sprak je aan als “jafoe” wat in het Nederlands “blanke” betekend. Het zou toch wat zijn dat we elkaar in Nederland “blanke” en “zwarte” zouden noemen, maar hier kan het :P.

Na alles gekocht te hebben op de markt zijn we met een trotro naar Agbozume-Klikor gegaan. Een trotro is een busje waar je eigenlijk maar met 12 personen in mag zitten, maar wat soms zo erg volgestampt wordt dat je er uiteindelijk met 16 inzit. De reis duurde zo’n 3 uur. We kwamen s’avonds ongeveer rond 23.00 uur aan. Het was daarna nog ongeveer 30 minuten lopen naar het huisje op de compound waar wij verbleven.

Waar ik verblijf
Ik verblijf op een compound waar ongeveer nog 10 lokale mensen verblijven. Ik deel samen 1 huisje samen met mijn “buddy”. Er is een toilet zoals in Nederland alleen een stuk smeriger. Toiletpapier mag niet in de toilet gegooid worden (maar in een bakje ernaast) omdat het anders verstopt raakt en het doortrekken gaat door het gooien van water in de toilet. Om te douchen zijn er 2 hokjes. Hier kan ik met mijn emmertje en spulletjes “douchen”. Er is dus geen stromend water. Om water te krijgen vragen wij een lokale vrouw om onze regenemmer te vullen. Zij gaat dan met een bak op haar hoofd naar een put om daar water te halen. Het wassen van kleding gebeurt met de hand. Al met al is het dus een stukje anders dan in Nederland. Even wennen dus, vooral aan het begin.

De eerste weken
Na op zaterdagavond aangekomen te zijn op het project heb ik de volgende morgen “uitgeslapen”. Uitslapen hier is heel anders dan in Nederland. Door de hitte wordt je hier vanzelf wakker. De eerste nacht was een zware nacht. Dit omdat er geen stroom was en de ventilatoren dus ook niet werkten. Op zondag hebben we een kerkceremonie bijgewoond bij de school. Dit werd buiten gehouden door onze projectleider (ook wel master genoemd door de kinderen) en was bedoeld voor alle weeskinderen van het project. De ceremonie werd gehouden onder een boom. Gedurende de week hebben we het met “de master” gehad over wat we precies kunnen gaan doen en heb ik veel eerste indrukken opgedaan. In het eerste weekend hebben we overnacht bij de Wli Waterfall Lodge in Wli. In dit weekend zijn we naar de Wli watervallen geweest, wat erg verkoelend was, en naar het monkey centerary in Tafi-atome. De aapjes kwamen hier echt op je arm zitten zodat je ze kon voeren, wat erg leuk was.

De tweede week ben ik vooral ziek geweest (net als de andere meiden). Waarschijnlijk vanwege het verschil qua eten en de warmte. Dit was niet echt een fijne week dus.

Afgelopen week zijn we aan de slag gegaan met het prullenbakken project. Het is namelijk zo dat in Ghana al het afval op de grond gegooid wordt. Dit verbranden ze dan in de avond (ook plastic etc.), wat erg stinkt en rookt (waar scheiden wij ook al weer het afval voor? :P)

De dagelijkse activiteiten
Rond 08.00 staat het ontbijt klaar in een lokaal op de school. Na het ontbijt blijven we altijd even buiten zitten. De kleine kinderen komen dan altijd bij ons “rondhangen” en vinden het leuk als ze foto’s mogen maken met je camera of dat je een spelletje met ze speelt. Om 13.00 eten we lunch op de school en om 19.00 is het avondeten. Het avondeten eten we op het weeshuis. Na het avondeten lees ik vaak nog even met de kinderen. Gedurende de dag werken we soms aan de projecten. Het gaat allemaal wel trager dan in Nederland, dat is wel erg wennen. Ook doe ik hier minder in Nederland en heb je soms erg veel geduld nodig.

Mijn ervaring van Ghana tot nu toe
Aan het begin was het voor mij erg wennen. Wennen aan de hitte (33 tot 35 graden vaak), wennen aan het verschil qua eten, wennen aan het primitieve leven en wennen aan de mensen om me heen. Het is heel anders dan thuis in Nederland. Helemaal de week dat ik ziek was was het soms erg zwaar. Nu ik in de vierde week zit merk ik dat ik beetje bij beetje aan het wennen ben, wat een goed teken is.

Wordt vervolgd…..